Ciąg dalszy spotkań z cyklu „Od tradycji po zawód. Szkolenie z zakresu koronki koniakowskiej”

Wspólne heklowanie, wymiana wiedzy, doświadczeń i wzorów – to idea przyświecająca  organizacji szkoleń z zakresu koronki koniakowskiej w Centrum Koronki Koniakowskiej. Program ten został dofinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego jako Program Interreg V-A Polska – Słowacja 2014-2020. Stworzona została przyjazna przestrzeń dla rozwoju unikatowego rzemiosła. Szkolenia podniosą kwalifikacje zawodowe na terenie pogranicza polsko- słowackiego.

Uczestniczki szkoleń to mieszkanki Koniakowa i okolicznych miejscowości. Spotykają się w świeżo wyremontowanej sali warsztatowej dzięki projektowi Centrum Koronki Koniakowskiej. Mają do dyspozycji jasne, przestronne pomieszczenia, zapewniające spokój i możliwość prowadzenia warsztatów. Otoczenie sprzyja kilkugodzinnym spotkaniom, heklowaniu w przyjaznym towarzystwie i podnoszeniu swoich umiejętności pod wprawnym okiem Pani Zuzanny Ptak. Mogły przy tym doskonalić swój warsztat pod okiem mistrzyni, laureatki Nagrody im. Oskara Kolberga nauczyć się od niej wykonywania nowych koniakowskich wzorów i zasad kompozycji przestrzennej. W ramach projektu zakupiono dla nich także materiały potrzebne do przeprowadzenia warsztatów – nici, tamborki itp. Warsztaty to pielęgnacja tradycji ale i podnoszenie kompetencji zawodowych,bowiem popularność i popyt na koronkowe arcydzieła stale wzrasta.

Istotnym elementem szkoleń były spotkania z ekspertami. Od lipca do września wykłady prowadziła Elżbieta Legierska-Niewiadomska, prezentując na nich sylwetki wybitnych koronczarek. Nie sposób pominąć w historii koronki koniakowskiej takie postaci jak: Zuzanna Golik z d. Wałach (pierwsza koronczarka), Jadwiga Konarzewska z d. Wałach, Maria Legierska z d. Rucka, Jadwiga Legierska z d. Samiec, Franciszka Kuźma z d. Czepczor, Maria Kulej z d. Rucka, Maria Gwarek z d. Waszut, Zuzanna Gwarek z d. Legierska, Helena Kamieniarz z d. Kubaszczyk, Marta Legierska. Barwne opowieści o koronczarkach bogato ilustrowane były archiwalnymi zdjęciami. Od października do listopada wykłady prowadzi Monika Majda, prezentując koronczarkom bogactwo materiałów, z których można wykonywać koronkowe wyroby. Mnogość koniakowskich „kwiotków” pozwala na eksperymentowanie ze sznurkiem bawełnianym i tworzenie dywanów. Wełna, pozyskiwana z licznych na terenie Trójwsi stad owiec, jest doskonałym materiałem do tworzenia wełnianych, ciepłych ubrań.

Dofinansowano w ramach projektu pt.www.centrumkoronkikoniakowskiej.pl „Od tradycji po zawód. Szkolenie z zakresu koronki koniakowskiej”  w ramach środków Europejskiego Rozwoju Regionalnego z Programu Współpracy Transgranicznej Interreg V-A Polska – Słowacja 2014-2020 

Partner wiodący: Fundacja Koronki Koniakowskie www.centrumkoronkikoniakowskiej.pl Partner projektu: Regionálna rozvojová agentúra Kysuce www.rrakysuce.sk.