Technika wykonywania Koronki Koniakowskiej

Koronka koniakowska to technika ręcznego szydełkowania serwet z nici tzw. kordonka. Zajmują się nią kobiety mieszkające w Koniakowie, leżącym w Beskidzie Śląskim na południu Polski w Gminie Istebna graniczącej z Czechami i Słowacją. Ten rodzaj koronki, nie powstaje w żadnym innym regionie Polski, ani na świecie.

Z podstawowych splotów: łańcuszka, półsłupków i słupków tworzone są elementy – motywy. Wzory do wykonania poszczególnych elementów czerpane są ze świata przyrody i życia codziennego koniakowskich koronkarek. Są one przekazywane z pokolenia na pokolenie. Samą czynność szydełkowania nazywa się tutaj gwarowo „heklowaniem”, motywy „kwiotkami”, a serwety „rózie”, „rózićki”.

Fenomen koronek koniakowskich polega na tym, iż nie ma żadnego szablonu, ani gotowego schematu, wg którego koronczarka może wykonać serwetkę.

Z koronki koniakowskiej powstają rożnego rodzaju i kształtu serwety, obrusy oraz konfekcje: kołnierzyki, mankiety, rękawiczki, bluzki, spódnice, a nawet czapki, kapelusze i suknie ślubne. Nowoczesną formą koronki są ozdoby bożonarodzeniowe i wielkanocne, biżuteria, abażury na lampy, witraże do okien, czy tzw. łapacze snów.

Koronczarki z Koniakowa „heklowały” dla wielkich osobistości m.in. dla królowej belgijskiej w 1962 r., dla papieża Jana XXIII w 1963 r., dla papieża Pawła VI w 1966, dla papieża Jana Pawła II, dla królowej angielskiej Elżbiety II, dla prezydentów Polski, licznych gwiazd Beyonce, Lady Gagi, Britnay Spears, czy dla wielu projektantów mody jak Arkadius, Christian Dior, Louis Vuitton, Rei Kawakubo.

Ostatnią imponującą współpracą ze światem mody było wykonanie zamówienia dla japońskiej projektantki Rei Kawakubo, właścicielki firmy Comme de Gargons, która wykorzystała koronkę koniakowską do fraka ślubnego dla panny młodej. Kreacja otwierała wiosenną kolekcję projektantki na Paris Fashion Week 2018 r.